Koltukname’nin 1. yaşını kutlarken de değindiğimiz gibi, Yemek Kültürü bölümümüzde yemeğin ve elbette içkinin edebiyatla buluşmasına sık sık yer veriyoruz. Dün paylaştığımız, ellerinde kadehlerle dağıtan yazarlar albümünün yanı sıra, daha önce yazarların favori atıştırmalıklarını ve kokteyllerini de tarifler eşliğinde yayınlamıştık. Zaten edebiyat camiası da yeme-içme sevdasını dillendirmekten kaçınmaz.
On gün sonra 204. doğum gününü kutalayacak olan Edgar Allan Poe’yla içkinin –ve gecenin– birbirlerine daha özel bir şekilde bağlı olduğu söylenebilir. Daha önce birkaç kere bahsettiğimiz Paper and Salt adlı blog, son yazılarından birinde Poe’nun konyak tutukusundan bahsetmiş, yazıya bir de tarif eklemiş. Özellikle yirmili yaşlarında elinde bir şişe konyak olmadan dolaşmayan Poe, kırkına geldiğinde içkiye neredeyse tövbe etmiş. Gençliğinde içtiği içkilere bol bol kumar da eşlik ediyormuş. Neredeyse her türde eser vermiş şair-yazar Poe hayatı boyunca parasızlıkla, soyulmakla, ihanetle ve bir yere yerleşememekle boğuşup durmuş. Poe’nun konyak tutkusu öyle meşhurmuş ki, 1978’den bu yana yazarın mezarına her yıl konyak şişeleri bırakan hayranları bile mevcut (Can Yücel ve şarap durumundan farklı olarak kimse mezarda içki mi olur, diye mezarını kırıp dökmemiş). Daha fazla bilgi edinmek, hatta gezinmek isteyenler Poe Evi ve Müzesi‘ne, yahut Poe Müzesi‘ne uğrayabilir. (O taraflara gidemeyip eserlerini okumak isteyenler Dost Kitabevi’nin Bütün Öyküleri ile İthaki Yayınları’nın Bütün Hikâyeleri ve Bütün Şiirleri‘ne göz atabilir.)
Paper and Salt, aşağıda bulacağınız, tam bir kış kokteyli olan tarifin, geçen sene yayımlanan ve polisiye yazarlardan tarifler içeren A Second Helping of Murder (Bir Tabak Cinayet Daha) kitabında yer alan bir Poe ailesi tarifi olduğunu söylüyor. Türkçe yemek kitabı yayıncılarına buradan bu tür kitapları da çevirmeleri için bir kez daha çağrıda bulunuyoruz. Aslında bu tarifle kendinize Noel ve yılbaşı zamanlarının ünlü içkilerinden eggnog da yapmış olduğunuzu belirtmek isteriz.
Poe külliyatı için Dost Kitabevi’nin Bütün Öyküleri ile İthaki Yayınları’nın Bütün Hikâyeleri ve Bütün Şiirleri‘ne, ayrıca “Kuzgun” şiiri için de, şiirin yazım sürecini de içeren Boğaziçi Üniversitesi Yayınları baskısına bakabilirsiniz. İşte Poe’nun konyaklı kokteyl tarifi:
5 bardak tam yağlı süt
7 yumurta
1 bardak şeker
1/2 bardak krema
1 1/2 bardak brandy
1/4 bardak rom
Muskat
1. Orta boy bir kapta yumurtaların sarılarını ve şekeri kıvamı yoğunlaşıp, rengi soluklaşına kadar çırpın.
2. Büyük bir kabı buzlu suyla doldurun. Küçük bir tencerede üç bardak sütü kısık ateşte ısıtın. Isıttığınız sütün bir bardağını yumurta sarıları ve şekerden oluşan karışıma yavaş yavaş çırparak dökün. Bunu tencerede kalan süte katın ve çok kısık ateşte kıvamı yoğunlaşana ve pişene kadar karıştırın. Ateşten alın ve hızlıca kremayı ekleyin.
3. Bütün bu karışımın olduğu tencereyi hazırlamış olduğu buzlu solu dolu kabın içine oturtun. Böylece ısısını kaybedecek. Arasıra karıştırın. Tamamen soğuduktan sonra brandy ve rom’u ayrıca da kalan 2 bardak soğuk sütü ekleyin.
4. Kokteylinizi bardaklara paylaştırın. Başka bir yerde ayırmış olduğunuz yumurta beyazlarını köpürüp biraz kıvam alana kadar mikserle çırpın. Sonra bu köpüğü içki bardaklarının üzerine istediğiniz kadar paylaştırın. En üste de biraz muskat rendesi serpin.
——
Yazıyı bir soruyla kapatmak istiyoruz: Yemek-edebiyat ilişkisinde yalnızca yazarların mideleriyle mi haşır neşir olacağız? Son günlerde çok severek okuduğumuz, Okumanın Halleri adlı deneme kitabında Sırma Köksal, kitap okurken yedik içtiklerimize de bir bölüm ayırıyor, özellikle okumayla sigara ilişkisine de değiniyor. Köksal bize edebiyat “camiası”nın yalnızca yazarlar ve yayıncılar değil, okurlardan da oluştuğunu hatırlatıyor. Gerçekten de bazı kitaplar okuru alkole, bazıları atıştırmalıklara, bazıları da boş boş tavana bakmaya itebiliyor. Örneğin bizce her Eliot şiiri alkole sürüklemeye meyillidir zaten meyilli olan bünyeyi. Gogol okumanın rakıdan şaşmayanları votkaya sürüklediğini duymuşluğumuz bile var.
