Tüm hayatı başarılarla dolu olsa da, çok saygıdeğer bir hayat sürmüş olsa da, bir kişinin ölmeden önceki son sözleri her zaman anlamlı olmayabiliyor. İngiltere eski başbakanı Winston Churchill‘in “Her şeyden sıkıldım” ya da Oscar Wilde‘ın “Ya bu duvarkağıdını sökersiniz ya da ben artık giderim” cümleleri gibi bazıları ise, ironik bir mana taşıyabiliyor.
Pek çoğu sıra dışı kişilikler olan rock yıldızlarının son sözlerinin de, tıpkı kişilikleri gibi farklı ve etkileyici olması yönünde bir beklenti var. Ancak, Jeremy Simmonds tarafından hazırlanan Encyclopedia of Dead Rock Stars: Heroin, Handguns and Ham Sandwiches (Ölü rock yıldızları ansiklopedisi: eroin, tabancalar ve jambonlu sandviçler) adlı kitapta belirtildiği gibi, bu her zaman mümkün olmuyor.
Klinik psikolog Linda Blair, insanların son anlarında, hayatlarının son bulmak üzere olduğunun farkında olmaları durumunda, son sözlerinin daha anlamlı ve dinginlik içerir olacağını söylüyor. Eğer bunun farkında değillerse, o an olup bitenlerle ilgili sıradan cümleler sarf etmeleri büyük ihtimal.
Bu yüzden George Harrison, Bob Marley ve Kurt Cobain, son sözleriyle geride kalanlara düşünecek bir şeyler bırakırken, Adam Faith ve Amy Winehouse’un son söyledikleri pek de anlamlı değil. İşte rock yıldızlarının bazılarının son sözleri:
Bo Diddley: “Cennete gidiyorum! Evime gidiyorum”
Amy Winehouse (Twitter hesabında): “Oinka Oinka Oinka, neden hâlâ uyumadın?”
Terry Kath (kendini silahla ağır yaralayarak öldüren Chicago’lu gitarist): “Korkma, dolu değil, bak…”
Michael Jackson: “Biraz süt istiyorum, lütfen biraz daha süt verir misin?”
Cozy Powell (cep telefonundan kız arkadaşıyla konuşurken aracıyla kaza yapan ve olay yerinde ölen baterist): “Hass…”
Kurt Cobain: “Artık daha fazlası için tutkum yok, unutmayın, yitip gitmektense yanıp yok olmak yeğdir. Barış, sevgi ve anlayış.”
Barry White (hemşireye): “Beni rahat bırak, ben iyiyim.”
George Harrison: “Herkes birbirini sevsin.”
Bob Marley: “Para ömrü satın alamıyor.”
Layne Staley (Alice in Chains solisti): “Beni böyle terk etme.”
Bing Crosby: “Harika bir golf partisiydi dostlar!”
Marvin Gaye: “Babam benden nefret ediyor, ben de bir daha gelmeyeceğim.”
Whitney Houston: “Gidip Hz. İsa’yı göreceğim.”
Tupac Shakur: “Ben mi? Lanet kafasına ateş eden sendin!”
Jimi Hendrix: “Dostum, çok fena yardıma ihtiyacım var.”
James Brown: “Bu gece gidiyorum.”
Adam Faith: “Channel 5 çok boktan değil mi ? Tanrım, bu lanet şeyi buraya koymuşlar”
insanın aklına müzik ötesinde çok fazla çağrışımlar getiren bir konu bu. benim aklıma dylan thomas’ın pek ünlü şiiri geldi. Do not go gently into that good night (Gel Gitme Usulca İyi Geceye). Türkçesi Cevat Çapan’ın Çağdaş İngiliz Şiiri Antolojisinde bulunabilir ve şöyle başlar (İngilizcesi poets.org’dan alındı)
“Gel gitme usulca iyi geceye,
Yaşlılık tutuşup çıldırsın gün kavuşurken;
Bağır bağır öfkeyle ışığın tükenişine”
———————–
Do not go gentle into that good night,
Old age should burn and rave at close of day;
Rage, rage against the dying of the light.
Though wise men at their end know dark is right,
Because their words had forked no lightning they
Do not go gentle into that good night.
Good men, the last wave by, crying how bright
Their frail deeds might have danced in a green bay,
Rage, rage against the dying of the light.
Wild men who caught and sang the sun in flight,
And learn, too late, they grieved it on its way,
Do not go gentle into that good night.
Grave men, near death, who see with blinding sight
Blind eyes could blaze like meteors and be gay,
Rage, rage against the dying of the light.
And you, my father, there on the sad height,
Curse, bless, me now with your fierce tears, I pray.
Do not go gentle into that good night.
Rage, rage against the dying of the light.