William Faulkner‘ın varislerinin, Paris’te Gece Yarısı filminde geçen bir Faulkner alıntısı doğru kullanılmadığı için Woody Allen‘a açtığı dava, Allen’ın lehine sonuçlandı.
Requiem for a Nun adlı kitapta Faulkner, “Geçmiş hiçbir zaman yok olmaz. Geçmiş, geçmişte bile kalmamıştır,” diyor. Allen’ın filminde, 1920’lerin Paris’inde birçok ünlü yazarla tanışan ve Owen Wilson tarafından canlandırılıan ana karakter ise, “Geçmiş yok olmadı. Hatta, geçmiş, geçmişte bile kalmadı. Bunu kim söyledi, biliyor musun? Faulkner. Ve haklıydı. Onunla da tanıştım. Bir akşam yemeği partisinde karşılaştım onunla,” diyor.
Dava, bu cümle yüzünden seyircilerin, Faulkner ile filmin dağıtımcısı Sony arasında bir ilişki olduğu yanılgısına kapılacağı iddiasıyla açılmıştı. ABD Bölge Yargıcı Judge Michael P. Mills, söz konusu kitabı ve filmi inceledikten sonra davayı reddetti.
Mills, 17 sayfalık gerekçeli kararda, “Bu davadaki asıl mevzu, bir romandaki tek bir cümlenin, bir Hollywood filminde kendi başına, yazara atıfta bulunarak alıntılanmasının bir telif hakkı ihlali sayılıp sayılamayacağı. Bu durumda, sayılamaz,” dedi.
Faulkner’ın telif haklarıla ilgilenen Lee Caplin, bunun ABD’deki tüm yazarlar için sorunlu bir karar olduğunu ve tüm dünyadaki yaratıcı insanlara zarar vereceğini düşündüklerini belirtti. Caplin, başka ne tür yasal yöntemlere başvurabileceklerini araştıracak.
İşte, sevgili okurlarımız, bir telif hakkı çılgınlığı daha. Bir yandan kafemize Hobbit adını koyamadığımız ve müzik kopyalamak domates ekmeye benzediği için hayıflanıyoruz, diğer yandan Doyle’ın varisleri Sherlock Holmes karakterine telif istediği ve Harper Lee’nin temsilcisi yazarı sömürdü diye üzülüyoruz. Bu son Faulkner-Allen davasının değerlendirmesini artık size bırakıyoruz. (Huffington Post aracılığıyla.)
