Geçtiğimiz hafta:
Haftaya edebiyat dünyasından kayıplarla dolu bir başlangıç yaptık. Can Dündar ve Erdem Gül’ün tahliyesine sevindik. İşimizi robotlara kaptırma ihtimalimizin düşük olduğunu görünce rahatladık. İngiliz bir kadının, uzun süreli sevgilisinin erkek kılığına girmiş en yakın arkadaşı olduğunu (fiziksel yakınlaşmalara rağmen) idrak edemediğini duyunca mavi ekran verdik.
Prince’in “Creep” cover’ını, Lorde’nin Bowie anmasını ve Bowie’nin Freddie Mercury anmasını dinledik.
Umberto Eco’nun kitaplarını (Hayır, kendi yazdıklarını değil, sahip olduklarını. “Hepsini okudun mu?” sorusunun anlamsız kalacağı bir koleksiyon. Biri Kâğıt Ev mi dedi?) ve !f İstanbul’da Yolun Sonu, Açlık, Quincy’de Mevsimler: John Berger’ın Dört Portresi ve Yeniden Başla‘yı izledik.
Can Dündar’ın cumhurbaşkanına açık mektubunu, Evelyn Waugh’nun en çok okunan “kadın” yazarlardan biri olduğunu ve Hanif Kureishi’nin kapalı sistemleri sevmediğini okuduk.
Kağıt ev ne kadar muhteşem bir kitap değil mi?
Öyle! Onu sevdiyseniz yine bir Seda Ersavcı çevirisi olan Kalabalıkta Yüzler’i de tavsiye ederiz.