Etiket: ölüm

“Ufaklık” göçüp gitti

optimusminimusYorum bırakın

“Little” (Ufaklık) lakabı, ona boşuna verilmemişti. Jimmy, gerçekten minyatür bir adamdı. Bunun sebebi ise, diğer iki erkek kardeşinde olduğu gibi Kallmann Sendromu adlı nadir görülen genetik bir bozukluktu. Bu durum, ergenliğinin tamamlanmasına engel olmuş, onun adeta doğal bir kastrato sesine, bir ömürlüğüne sahip olmasına yol açmıştı. “Little” Jimmy Scott, geçtiğimiz haziranda hayatını 89 yaşında kaybettiğinde, halen genç bir “tenore contraltino” sese sahipti.

Jimmy Scott, iniş ve çıkışlarla dolu hayatına 1925’te, on çocuklu bir ailenin çocuğu olarak başlamıştı. Trajik hayatının erken döneminde annesini kaybetmiş, koruyucu bir aile tarafından büyütülürken kilise korolarında şarkı söylemeye başlamıştı. 1940’larda profesyonel kariyerine başlaması gecikmedi. Pek çok müziksever, Scott’ın sesini radyolardan biliyor ve onun bir erkek olduğunu öğrendiklerinde çok şaşırıyorlardı. Etkileyici sesi, zarif yorumları sayesinde 1960’lara kadar da müzik dünyasında tutunmayı başarmıştı. Ancak işler ordan sonra pek iyi gitmedi. Ray Charles’la yaptığı bir işbirliği sebebiyle, kontratı altında olduğu plak şirketiyle düştüğü ihtilaf, Scott’a pahalıya mal oldu.Devamı »

Amerika’nın en eski sol sesi artık yok

optimusminimusYorum bırakın

Hayatı, John Steinbeck ve Louis Begley romanlarının bir karışımı gibiydi. 1919’da New York’ta bir keman öğretmeninin oğlu olarak doğmuştu. Müzik, içinde öyle büyük bir tutkuydu ki, Harvard’daki sosyoloji eğitimini yarım bırakıp kendini tarihi folk şarkılarına ve güney eyaletlerinin blues müziğine adamıştı. Amerikan entelektüelleri siyahlardan “nigger” (zenci) diye bahsederken, o, ırk ayrımcılığına ve her tür yabancılaştırmaya karşı türkülerini neredeyse bir ömür söyledi. Onu televizyonlarda son olarak 18 Ocak 2009 tarihinde, ilk siyahi ABD Başkanı Barack Obama’nın görevi devralışında düzenlenen halk konserinde izlemiştik. Ve Pete Seeger, tek başına yazdığı bir tarih hüviyetindeki yaşamına, bu yılki Grammy ödüllerinin dağıtılmasından birkaç saat sonra nokta koydu.Devamı »

“Küçük Prens öldü”

koltuknameYorum bırakın

1509875_10152225138979318_421703739_n

Antoine de Saint-Exupéry, kimliği bilinmeyen yirmi üç yaşındaki bir “küçük kız”a yazdığı mektupta, onunla randevusuna haber bile vermeden gelmediği için kadına sitem eder. Öyle derinden yaralanmıştır ki, Küçük Prens ölmüştür artık.

De Saint-Exupéry’nin mektubunu, tek tweet‘i bir aşk acısıyla ilgili olan Berkin Elvan’ın anısına paylaşıyoruz… (Des Lettres aracılığıyla.)

Mayıs 1943

Şimdiden, sabahın beşinden uyuyacağım saate kadar tek başıma olacağım çünkü tüm dostlarıma yorgun olduğumu,  kimseyi görmek istemediğimi söyledim. Bunca uzun bir zaman ayırmaya özen gösterdiğim küçük kız, gelmeyeceğini bildirmek için telefon etme zahmetine bile katlanmadı.Devamı »

Lucía’nın Paco’suna veda

optimusminimusYorum bırakın

Üzgünüz… Çok üzgünüz… Daha üç ay olmamıştı onu şehr-i İstanbul’da sahnede kanlı canlı izleyip dakikalarca ayakta alkışlayalı. Onu son kez izleyeceğimizi bilmeden bir sınava gider gibi hazırlanmış, eksi albümleri hatırlamış, kimisi doğduğumuz yıllardan bile yaşlı konser kayıtlarını hızla elden geçirmiştik. Şimdi ölümünün ardından konuşuyor olmak bizi derin kederlere boğuyor. Paco de Lucía, sadece yetenekli bir müzisyen, eşsiz bir gitarist, dev bir flamenko üstadı değil, tek başına çığır açan bir önderdi.

Portekizli annesi Lucía’yı onurlandırmak için kendine seçtiği lakabıyla, 60’ların başında müzik sahnesine çıkmıştı. Öyle bir aileden geliyordu ki, flamenko, günlük hayatın doğal bir parçasıydı. O yıllarda klasik flamenkonun genç ve tutkulu bir icracısıydı ama çok gecikmeden dünyada müzikle ilgilenen herkesin tanıyacağı “Entre dos Aguas” geldi. İki suyun arasındaki bu rumba, bir fenomen olan Fuente y caudal albümünün açılışıydı. Paco de Lucía’nın alameti farikası haline gelen bu parça, sadece Latin müziğinde ve Latin dünyasında değil, pop müzik dinlenen tüm dünyada bir “hit” olmuştu. Dahası (içimizden “halen” demek gelse de maalesef artık mümkün değil) birkaç gün öncesine kadar da konserlerinin vazgeçilmez parçası olmaya devam etmişti.Devamı »

Reed’in ardından ölüm ilanı

optimusminimus1 yorum

Lou Reed de 2013 yılında aramızdan ayrılan kıymetliler arasında yerini aldı. Onu en azından müziği aracılığıyla tanıyan herkes, kaybının ardından büyük üzüntü duydu. Ancak hiç kimse, uzun yıllar birlikte Reed’in hayat arkadaşı olan ve onunla sonunda, Reed’in ölümünden beş yıl önce evlenen Laurie Anderson kadar derin bir kedere boğulmadı. Reed ve Anderson New York’un yaklaşık 170 km doğusundaki Springs’de yaşamaktaydılar. Anderson, Reed’in ölümünün hemen ardından yerel bir gazete olan The East Hampton Star‘ın ölüm ilanları sayfasına aşağıdaki ilanı verdi:Devamı »

Ölümlü dünya

optimusminimus1 yorum

Dünya, maalesef geçtiğimiz kısa dönemde çok sayıda kıymetli müzisyenini yitirdi. Vadesi dolan gidiyor diyerek durumu özetleyebilsek de, bu üstadları anmadan geçmek yakışıksız olur. İşte üç vefat haberi:

Ünlülerin gurusu: Ravi Shankar

70’li yılların başı. Londra’da bir konser salonunda büyük bir kalabalık toplanmış. Sahnede, Hintli müzisyenler enstrümanlarının başında, üstatları Ravi Shankar‘ı beklemekteler. Shankar, sahneye gelip sitarını alıp, selam vermeksizin, sırtı sahneye dönük halde bir dizi notayı tekrar ederek çalmaya başlıyor. Kısa süre sonra, sahnedeki diğer müzisyenler de ona katılıyorlar ancak bu durum uzun sürmüyor ve seyircilerin alkış tufanı müziğin duyulmasını engelliyor. Shankar bunun üzerine kadife gibi yumuşak sesiyle mikrofona dönüp, “Sitarımı akord etmeye çalışmam bile bu kadar hoşunuza gittiyse, konseri de beğeneceğinizi ummam boşuna olmasa gerek,” diyor.Devamı »

Montreux Caz Festivali artık öksüz

optimusminimusYorum bırakın

Caux-sur-Montreux yakınlarında kayak yaparken geçirdiği bir kaza sonrası komaya giren Claude Nobs, hayat mücadelesini kaybetti. 76 yaşındaki Montreux Caz Festivali‘nin yaratıcısı, ardında tarihe geçmiş, geleneksel bir sanat etkinliği bırakarak veda etti.

Nobs, 60’lı yıllarda, yerel turizm bürosunun yöneticisiyken konserler organize etmekteydi. Bu işi daha büyütüp bir festival haline getirme fikrini o yıllarda edindi. 1967’de, Genfer Gölü’nün kenarındaki bu küçük kasabadaki ilk festival, Keith Jarrett ve Jack DeJohnette gibi sanatçıların katılımıyla gerçekleşti. Sadece büyük bir katılım sağlanmamış, festival hemen caz dünyasının ikonik bir olayı haline gelmişti. Nobs, festivali saf bir caz kavramına sıkıştırmak yerine daha geniş bir kapsamı tercih etmişti.Devamı »