Daha önce “bıyık altından gülme ustası” olarak tanımladığımız Mark Twain, Papaz Charles D. Crane’e yazdığı aşağıdaki mektupta, papazın ricası üzerine bir kız bir de oğlan çocuğu için kitap önerilerinde bulunuyor. Ayrıca en sevdiği on iki yazarı sıralaması istenen Twain, tam da kendinden beklenecek komik bir yanıtla, bunun evlilikten bile daha büyük bir sorumluluk olduğunu belirtiyor.
Twain’in çocuklara yaptığı öneriler oldukça ağır şey eserler. Buradan çocuklara her zaman yetişkin muamellesi yaptığını bir kez daha anlayabiliriz galiba.
Mark Twain Project‘ten Neda Salem’e göre, Twain’in en sevdiği kitaplar arasında saydığı kendi eseri, “BB”, muhtemelen “1601” adlı Elizabeth Çağı taşlaması. Neden “BB” olarak andığı bilinmiyor.
Twain’in, yangından insan kurtaran genç centilmenlere, ayrıca hırsızlara yazdığı notları okumak isterseniz buraya, ender görüntülerinden birini görmek isterseniz de buraya buyurabilirsiniz. Çalınan Taç, Tom Sawyer’ın Maceraları ve Seçme Öyküler adlı eserlerine İş Bankası Kültür Yayınları’ndan, Adem’le Havva’nın Güncesi ve Bir Cinayet, Bir Sır ve Bir Evlilik‘e de Yapı Kredi Yayınları’ndan ulaşabilirsiniz. Ayrıca Tom Sawyer’ın Maceraları‘nın Desen Yayınları’ndan çıkan çok hoş bir çizgi romanı mevcut. Twain’le ilgili daha farklı bir çalışma için de Joyce Carol Oates’un, beş farklı Amerikalı yazarın son günlerini hayal ettiği Vahşi Geceler!‘ini öneririz.
Mektubun çevirisi, görsellerin altında. Habere dikkatimizi çeken Sevengül Sönmez‘e teşekkür ederiyoruz. (Slate aracılığıyla.)
Hartford, Ocak, 20/87.
Saygıdeğer Beyefendi;
Henüz yeni seyahate çıktım ve soruları zihnimde tartıp yanıtları eni konu düşünecek vaktim yok; yine de şansımı deneyeceğim, şöyle:
=1.Macaulay;
Plutarkhos;
Grant’in anıları;
Crusoe;
Bin Bir Gece Masalları;
Gulliver.
= 2. Kız için de aynıları geçerli, yalnızca Crusoe yerine Tennyson gelecek. 3 no.yu bu kadar ani bir şekilde yanıtlayamam. İnsan on iki yazar seçeceği zaman, iyi günde kötü günde, babalarla annelerini terk edip yalnızca ama yalnızca onlara, ölüm ayırana dek onlara sarılacağı zaman korkunç bir sorumlulukla karşı karşıya kalıyor; sıradan bir şahısla, boşanılabilecek bir kadınla yapılan evlilik, laubalilik dolu bir törene dönüşüyor.
Listeme şunları ekleyeceğimi biliyorum: Shakespeare, Browning, Carlyle (yalnızca Fransız Devrimi), Sir Thomas Malory (King Aurthur), Parkman’ın Tarihleri (yüz tane olsaydı yüzünü alırdım); Bin Bir Gece Masalları; Johnson (Boswell’inki) çünkü o ihtiyar, kayıtsız gazölçerin kendi sesini dinlemesini görmek hoşuma gidiyor, Jowett’s Plato ve “B.B.” (birkaç yıl önce yazdığım bir kitap, yayımlatmak için değil, yalnızca kendim okumak için.)
Bunlardan eminim; diğer üçünü de ekleyebilirdim — ama hata yapmamak için hakkımı birkaç yıl açık tutmak istiyorum.
Saygılarımla,
S.L. CLEMENS
Mark Twain den bir söz “Çok felaket acısı çektim. Çoğu gerceklesmedi”