Sanatçılar eserlerine çocukları gibi yaklaşırlar. Her biri onlar için özeldir, kıymetlidir, eşsizdir… diye düşünüyor olabilirsiniz. Ama durum her zaman böyle değil. Bazen, ürettikleri bir eserden zaman içinde soğuduklarını, hatta keşke yapmasaydık, dedikerini duyuyoruz. Müzisyenlerden kimler, diye soracak olursanız, işte kısa bir liste:
1) Radiohead / “Creep”
“Creep”, Radiohead için aslında çok mühim bir parça. MTV’nin bu parçayı günde 60 kez çalması sayesinde onları tanımayan kalmamış, ilk albümleri Pablo Honey de bu sayede büyük satış rakamlarına ulaşmıştı. Buna rağmen, daha kayıt aşamasında bile grubun “Creep” için olumsuz bir bakışı vardı. Parçadan o kadar soğumuşlardı ki, “Creep” yıllarca konserlerde çalınmadı. Dahası, bir konserde, hangisi olduğu bilinmeyen bir grup üyesi, parçayı isteyen seyircilere “Kapatın çenenizi, bıktık ‘Creep’ten,” diye bağırmıştı.
2) Berlin / “Take My Breath Away”
80’li yılların en büyük hitlerinden biri “Take My Breath Away”, yine o yılların en popüler filmlerinden Top Gun‘ın film müzikleri arasındaydı. Giorgio Moroder ve Tom Whitlock tarafından yazılan parça, solist Terri Nunn dışında diğer grup üyelerine kendini pek beğendirememişti. Hatta bas gitarist John Crawford nefret ettiğini, parçanın grubun sound‘una da, genel müzikal çizgilerine de uymadığını söyleyip durmaktaydı. Grubun geri kalanı da bu fikre kulak verip parçadan vazgeçmek üzereyken, plak şirketinin ısrarıyla parça yayınlandı ve büyük başarı elde etti. Ama grup bundan bir yıl sonra dağılmaktan kurtulamadı. Bugün Berlin’i hatırlayanların yaşı 40’larda.
3) Robert Plant / “Stairway to Heaven”
Klasik rock müziğin kilometre taşlarından biri olan bu parça konusunda Robert Plant 80’lerin sonundan itibaren, olumlu konuşmakta zorluk çekiyor: “‘Stairway’i 1971’de yaptık, o yıllarda büyük sükse yapmış ve sevilmişti. Ama bu kadar yıldan sonra artık bıktığımı söyleyebilirim.” Plant’in bazen “kanlı düğün marşı” diye bahsettiği bu parçadan soğumasına, Jimmy Page’in konserlerde parçanın sonuna eklediği ağdalı ve bitmek bilmeyen soloların neden olduğu da dedikodular arasında.
4) Coldplay / “Speed of Sound”
Grup, X&Y albümü için yaptıkları yeni bestelerinden birinin Kate Bush’un Running Up That Hill‘inden kopyalanmış gibi olduğunu farkedip parçayı değiştirmeye çalışmıştı. Kate Bush’tan kaçmayı başardılar. Ancak parça artık pek de mutlu oldukları bir halde değildi. Albümün çıkışı yaklaştığı ve plak şirketi de parçayı beğendiği için istemeyerek ilk 45’lik olarak “Speed of Sound” seçildi. Ama grup bu parçayı canlı çalmamakta ısrarlı.
5) The Beatles / “When I’m Sixty-Four”
Beste makinası Paul McCartney‘nin yapıp gruba sunduğu ve John Lennon‘ın nefret ettiği sayısız parçalardan biri de “When I’m Sixty-Four”du (64 olduğumda). Lennon parçanın “anneanne müziği” olduğunu iddia ediyordu ki, ismine bakınca haksız sayılmazdı. Ama asıl itiraz noktası, parçanın tamamen McCartney’e ait olmasıydı. “Ben asla böyle bir parça yapmam,” diye söylense de, Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band albümüne girmesine engel olamadı.
