Erwin Schulhoff, 1942’de Wülzburg toplama kampında Nazilerin elinde son bulacak hayatı boyunca, geç romantik dönemden dadaizme kadar pek çok akımı bir potada erittiği özgün tarzıyla eserler veren bir besteciydi. Sosyalizme olan derin bağlılığı, onu (pek de başarılı bulunmayan) “Komünist Manifesto”yu bestelemeye kadar sürüklemişti. 20. yüzyıl klasik müziğinin bu ilgi çekici karakteri, maalesef hak ettiği alakayı diğer çağdaşlarına göre daha az alıyor da olsa, Borusan İstanbul Flarmoni Orkestrası (BIPO), iade-i itibar için elinden geleni yapıyor.
Music from the Machine Age (Makine Çağından Müzikler) adıyla kaydettiği yeni CD’sinde, Schulhoff’un egzotik “Ogelala” adlı süitinden bir kısma da yer veren Avusturyalı Sascha Goetzel yönetimindeki BIPO, bizzat Şef Goetzel’in ifadesiyle “dünyanın en iyi orkestralarından biri olmak” yolunda adımlar atıyor ve bu CD de o adımlardan biri. Goetzel, Türkiye coğrafyasındaki müziğin batı Avrupa’da sanılanın aksine çok yönlü olduğunu ve batılı modellerle benzeyen çok sayıda müzik kurumunun, devlet desteği de alarak hayatını sürdürdüğünü, İstanbul’un ise New York, London, Berlin, Viyana ve Paris’le aşık atacak bir sanat metropolü potansiyeli taşıdığını sözlerine ekliyor.
BIPO şu sıralar Almanya’da turnede, konuya daha yakından eğilmek isteyenler, detayları buradan öğrenebilirler.
Optimusminimus, kendini gezdirmekten yorulup ruhunu gezdirmeyi tercih eden, asgari müşterekler arayışında, tembel bir hoş seda düşkünüdür.
